بسياري از ما ادعاي تشيع مي‏کنيم، مي‏گوييم يا وانمود مي‏کنيم که ما شيعه هستيم، در صورتي که نيستيم. زيرا شيعه يعني پيرو؛ و تشيع يعني از ائمه‏ي اطهار پيروي کردن در رفتار و گفتار. اگر دقيقا ملاحظه کنيم، خواهيم ديد ائمه از بيشتر کارهاي ما منزجر و بيزارند، و به هيچ‏وجه آنها را نمي‏پسندند. بنابراين ما بايد عملا شيعه باشيم، نه اينکه فقط به زبان بگوييم يا تظاهر کنيم. اکنون نشانه‏هايي را که شيعه بايد داشته باشد، بشنويد. شيعتنا اهل الهدي و اهل التقي و اهل الخير و اهل الايمان و اهل الفتح و الظفر. [1] . پيروان ما اهل هدايت، پرهيزگاري، نيکي، ايمان و فتح و پيروزي هستند. [ صفحه 83]