در پاسخ سؤال زنديق از امام صادق - عليه‏السلام - که پرسيد: آيا سجده براي غير خدا جايز است؟ [ صفحه 76] امام - عليه‏السلام - فرمودند: خير. زنديق گفت: پس چطور خدا به ملائکه دستور داد براي آدم سجده کنند؟ حضرت فرمودند: کسي که به امر خدا سجده کند، (در واقع) براي خدا سجده کرده است، بنابراين سجود به امر خدا سجود براي خداست. سپس حضرت فرمودند: اما ابليس بنده‏اي است که خدا او را آفريد تا او را عبادت کند، و موحد باشد و هنگامي که او را آفريد مي‏دانست که چيست، و کارش به کجا مي‏کشد، و او با فرشته‏گان خدا را عبادت مي‏کرد تا اينکه خدا او را به وسيله‏ي سجود براي آدم آزمايش کرد، ولي از روي حسد و شقاوت و بدبختي که بر او غالب شد امتناع ورزيد. و لذا خدا او را لعنت کرد، (و از درگاه رحمت خود دور ساخت) و او را از ميان فرشته‏گان بيرون کرد، و به زمين فرود آورد. و لذا دشمن حضرت آدم و فرزندانش گشت، و بر فرزندان آدم هيچ سلطه‏اي ندارد مگر از طريق وسوسه، و دعوت به راهي که غير راه خدا است، ولي با اينکه معصيت کرد، به ربوبيت خدا اقرار داشت. [1] .