علاء بن فضيل گويد: از امام صادق - عليه‏السلام - درباره‏ي تفسير اين آيه: (من کان يرجو لقاء ربه فليعمل عملا صالحا و لا يشرک بعبادة ربه أحدا) [1] سؤال نمودم. حضرت فرمودند: هر کس نماز بخواند يا روزه بگيرد يا برده آزاد کند يا به حج برود و هدفش اين باشد که مردم او را بستايند، او عمل شرک آلودي انجام داده است، و اين شرک؛ شرک قابل بخشودني است. [2] .