از امام - عليه‏السلام - سؤال شد: گرامي‏ترين بندگان نزد خدا کيست؟ امام - عليه‏السلام - فرمودند: کسي که بيشتر از همه به ياد خدا باشد و در عبادت بيشتر از همه عمل کند. گفتم: چه کسي مبغوض‏ترين بندگان نزد خداست؟ حضرت فرمود: کسي که خدا را متهم کند. گفتم: مگر کسي خدا را متهم مي‏کند؟ حضرت فرمود: آري؛ کسي که استخاره بگيرد (و با خدا مشورت کند) و خدا چيزي را که او کراهت دارد براي او انتخاب کند، ناراحت و خشمگين شود چنين شخصي خدا را متهم نموده است. گفتم: ديگر چه کسي؟ فرمودند: کسي که از خدا شکايت کند. گفتم: مگر کسي از خدا شکايت مي‏کند؟ فرمودند: بلي. کسي که هرگاه مبتلا به مشکل يا مصيبتي شود بيش از اندازه از آن مصيبت شکايت کند. گفتم: ديگر چه کسي؟ فرمودند: کسي که هرگاه به او عطا شود تشکر نکند، و هرگاه مبتلا بشود صبر نکند و شکيبا نباشد. گفتم: چه کسي گرامي‏ترين مخلوق نزد خدا است؟ حضرت فرمودند: کسي که هرگاه به او عطا شود شکرگزار باشد، و هرگاه گرفتار شود صبر کند. [1] . [ صفحه 72]