عبدالله بن سنان گويد: از امام صادق - عليه‏السلام - سؤال نمودم درباره‏ي ادعيه و بازوبندهائي که براي دفع شر عقرب، و مار و تعويذ و آنچه براي ديوانه يا سحر شده‏اي که عذاب مي‏برد به کار مي‏رود، که آيا جايز است يا خير؟ حضرت فرمود: اي فرزند سنان؛ استفاده از اينها اشکالي ندارد اگر از قرآن کريم و آيات آن فراهم شده باشد، و هر کس قرآن شفايش ندهد خداي شفايش ندهد. و آيا در اين زمينه دليلي بهتر از خود قرآن کريم هست، مگر نه اينکه خداوند متعال مي‏فرمايد: (و ننزل من القرآن ما هو شفاء و رحمة للمؤمنين) [1] «و از قرآن، آنچه شفا و رحمت است براي مؤمنان، نازل مي‏کنيم»؟ و مگر نه اينکه خداوند متعال مي‏فرمايد: (لو أنزلنا هذا القرآن علي جبل لرأيته خاشعا متصدعا من خشية الله) [2] «اگر اين قرآن را بر کوهي نازل مي‏کرديم، مي‏ديدي که در برابر آن خاشع مي‏شود و از خوف خدا مي‏شکافد»؟ از ما بپرسيد تا به شما تعليم کنيم، و شما را از آيات مفيد قرآن بر هر بيماري [ صفحه 541] آگاه کنيم. [3] .