ابوعمرو زبيري گويد: به امام صادق - عليه‏السلام - گفتم: آيا ايمان درجات و مراتب دارد که به وسيله‏ي آن مؤمنين در نزد خداوند داراي مقامات مختلف هستند؟ حضرت فرمود: بله. گفتم: خداي رحمتت کند آن را برايم بيان بفرما تا بفهمم. حضرت فرمود: خداوند ميان مؤمنين مسابقه قرار داده است همان طور که بين اسبها مسابقه قرار مي‏دهند، سپس به آنان براساس مسابقه درجه داده است (يعني [ صفحه 67] به هر که بهتر به سوي او مي‏دوند يا مي‏رسند درجه و منزلت داده است)، و به هر شخص به اندازه‏ي پيشي گرفتن منزلت و درجه مي‏دهد، نه از حق او کم مي‏کند، و نه اينکه عقب افتاده اي را بر کسي که جلو افتاده مقدم مي‏دارد و نه مفضولي را بر فاضل مقدم مي‏دارد، و بر اساس همين مطلب کساني که در ابتداي امت اسلام بودند با کساني که در آخر امت اسلام هستند تفاضل پيدا مي‏کنند. و اگر براي کساني که در ايمان پيشي گرفته‏اند فضيلتي بر کسي که عقب افتاده است، نباشد، در اين صورت کساني که در اين امت در آخر هستند با کساني که در اول هستند يکسان خواهند بود. آري؛ اگر چنين فضيلتي بر کسي که در ايمان پيشي گرفته است بر کسي که در ايمان عقب افتاده است نباشد، عقب افتاده‏گان مقدم خواهند شد، ولي خداوند متعال چنين مقرر داشته است که پيشينيان مقدم باشند، و به خاطر تأخير و کوتاهي در ايمان مقصرها مؤخر باشند، زيرا ما مي‏بينيم عده‏اي از مؤمنين از متأخرين امت اسلامي که در عمل از پيشينيان بهتر هستند، و از نظر نماز و روزه و حج و زکاة و جهاد و انفاق کار فزونتري انجام داده‏اند. و اگر سوابق و پيشينه‏هائي نبود که مؤمنين به وسيله‏ي آن نزد خدا بر هم برتري دارند هر آينه آنهائي که در آخر آمدند به خاطر زيادي عمل بر کساني که در ابتداي اسلام بودند مقدم مي‏شدند، ولي خداوند عزوجل نخواست که آخرين درجات ايمان با اولين درجات ايمان يکسان باشد، و يا اينکه کسي که خدا آن را مؤخر قرار داده است مقدم بشود، يا آنکه مقدم قرار داده است مؤخر شود. [1] .