در روايت ابوبصير است که از امام صادق - عليه‏السلام - راجع به معني فرمايش خدا در کتابش (قرآن): (و حنانا من لدنا) [1] «و رحمت و محبتي از ناحيه‏ي خود به او [ صفحه 495] بخشيديم» سؤال نمودم. حضرت فرمود: يحيي هرگاه دعا مي‏کرد، در دعايش مي‏گفت: اي پروردگار من؛ اي خداي من؛ خداوند از آسمان به او پاسخ مي‏داد و ندايش مي‏کرد: لبيک اي بنده‏ي من؛ حاجتت را بطلب. [2] .