حسين بن نعيم گويد: به امام صادق - عليه‏السلام - عرض کردم: برادر مسلمان خود را به منزلم وارد مي‏کنم، و از غذاي خود به او مي‏خورانم، و اهل و عيال و خادمم را براي استراحت او به زحمت مي‏اندازم، کدام يک از ما منت بيشتري بر ديگري دارد؟ فرمود: منت او بر تو بيشتر است. عرض کردم: فدايت شوم، من او را به منزلم وارد مي‏کنم و از غذايم به او مي‏دهم، و خانواده و خادمم را براي استراحت او به زحمت مي‏اندازم با اين حال، منت او بر من بيشتر است. حضرت فرمود: آري، براي اينکه او روزي را به سوي تو سوق مي‏دهد، و گناهان را از دوش تو برمي‏دارد. [1] .