محمد بن مسلم ثقفي گويد: از امام صادق - عليه‏السلام - درباره‏ي شراب سؤال شد. حضرت فرمود: رسول اسلام - صلي الله عليه و آله و سلم - فرمود: نخستين چيزي که خداوند مرا از آن نهي فرمود: پرستش بتها و شرب خمر، و مجادله با مردان بود. خداوند تبارک و تعالي مرا براي انسانها رحمت فرستاد، تا اينکه آلات موسيقي و امور جاهليت و بتان آنها و ابزار قمار و برد و باخت آنها را از بين ببرم. پروردگارم قسم خورده است و فرموده: کسي در دنيا شراب نخورد مگر اينکه روز قيامت از آتش و مواد ذوب شده جهنم او را بخورانم و او را پس از آن عذاب کنم يا بيامرزم. سپس حضرت فرمود: با شارب الخمر همنشيني نکنيد، و به او زن ندهيد، و از او زن نگيريد، و اگر مريض شد عيادتش نکنيد، و اگر مرد جنازه‏اش را تشييع نکنيد. همانا شارب الخمر روز قيامت در حالي به صحنه مي‏آيد که چهره‏ي او سياه و رنگ چشم او آبي، و لبهاي او آويزان، و آب دهان او روان، و زبانش از پشت سرش [ صفحه 423] بيرون کشيده شده است. [1] .