ابو خديجه گويد: به امام صادق - عليه‏السلام - عرض کردم: چرا کعبه بيت عتيق ناميده شده است؟ حضرت فرمود: خداي عزوجل حجر اسود را براي آدم از بهشت فرو فرستاد، و بيت، يک در سفيد بود و خدا آن را به آسمان برد، و اساس و پي آن باقي ماند، پس اساس آن درست مقابل آن بيت است، که هر روز هفتاد هزار فرشته در آن وارد مي‏شوند و ديگر به آن برنمي‏گردند. و خدا ابراهيم و اسماعيل را امر فرمود تا خانه کعبه را روي همان اساسها و پي‏ها بسازند و بالا ببرند. و بيت عتيق به اين جهت ناميده شد چون از غرق آزاد شد (و نجات داده شد). [1] . - توضيح: مراد از غرق؛ غرق به هنگام طوفان حضرت نوح - عليه‏السلام - است، «و عتق» يعني آزاد کرد، و «عتيق» يعني معتوق و آزاد شده. [ صفحه 395]