اسحاق بن زياد گويد: مردي به امام صادق - عليه‏السلام - عرض کرد: من تمام اموالم را به صورت طلا و نقره درآوردم، و تمام باغهاي خود را فروختم. و [ صفحه 394] مي‏خواهم در مکه توطن کنم (نظر شما چيست)؟ حضرت فرمودند: اين کار را نکن، زيرا اهل مکه علنا به خدا کفر مي‏ورزند. عرض کردم: در مدينه‏ي رسول خدا - صلي الله عليه و آله و سلم - چطور؟ فرمود: اينها بدتر از آنها هستند. عرض کردم: پس کجا را به عنوان وطن اختيار کنم؟ حضرت فرمود: بر تو باد کوفه در عراق، زيرا برکت در دوازده مايلي از هر طرف آنجا است، و در کنارش قبري است که هيچ گرفتار، يا محزون و غمزده‏اي آن را قصد نمي‏کند مگر اينکه خدا گشايشي در کار او اندازد. [1] .