يونس روايت مي‏کند از ابوجعفر احول که گويد: شخصي از زنديقها (ملحدها) از من سؤال نمود: چرا زکات از هر هزار درهم بيست و پنج درهم است؟ در پاسخ او گفتم: مثل زکات مثل نماز است که سه رکعتي و دو رکعتي و چهار [ صفحه 372] رکعتي است. آن مرد از پاسخ من قانع شد و قبول کرد. سپس من با امام صادق - عليه‏السلام - ملاقات نمودم و پاسخ اين سؤال را از حضرتش جويا شدم. حضرت فرمود: خداي عزوجل ثروتها، و فقرا را حساب نمود، ديد اين مقدار زکات (چهل يک) براي آنها کافي است، و چنانچه کافي نبود بيش از اين واجب مي‏کرد. (راوي گويد:) من برگشتم، و پاسخ امام را براي آن زنديق بازگو کردم. آن زنديق گفت: اين پاسخ روي شتر از حجاز آمده است. سپس گفت: اگر بنا باشد من از کسي اطاعت کنم حتما از صاحب اين کلام اطاعت مي‏کنم. [1] .