حسين بن ابوغندر از پدرش روايت مي‏کند که از امام صادق - عليه‏السلام - راجع به روزه‏ در روز عرفه پرسيدم. حضرت فرمود: عرفه عيدي از اعياد مسلمين و روز دعا و مسألت است. عرض کردم: روزه در روز عاشوراء چطور؟ حضرت فرمود: اين روز روزي است که حسين - عليه‏السلام - در آن به قتل رسيد، پس اگر از شماتت کنندگان هستي اين روز را روزه بگير. [ صفحه 366] سپس حضرت فرمود: بني‏اميه - که خدا آنها و کساني که به آنها از اهل شام در قتل امام حسين - عليه‏السلام - کمک کردند لعنت کند - نذر کردند که اگر حسين - عليه‏السلام - و يارانش کشته شدند و خلافت در اختيار خاندان ابوسفيان قرار گرفت اين روز را عيد بگيرند، و براي شکرانه‏ي خدا آن روز را روزه بگيرند، و بچه‏هايشان را خوشحال کنند. اين کار در ميان خاندان ابوسفيان از آن روز تا به امروز سنت شد، و مردم همگي به آنها اقتدا کردند، و لذا اين روز (يعني عاشوراء) را روزه مي‏گيرند و خانواده‏هاي خود را خوشحال مي‏کنند. سپس حضرت فرمود: روزه براي مصيبت نيست، بلکه براي شکرانه به خاطر سلامتي است و براي اين است که حسين - عليه‏السلام - کشته شد، پس اگر از کساني هستي که به خاطر اين فاجعه غمزده شده‏اي؛ اين روز را روزه مگير، و اگر شماتت شده از طرف کساني که به خاطر سلامتي بني‏اميه خوشحالي مي‏کنند هستي؛ پس براي شکر از خدا روزه بگير. [1] .