زنديق به حضرت صادق - عليه‏السلام - گفت: خبر ده مرا از آنان که قائل به تناسخ ارواح شدند چه دليلي در اين زمينه دارند؟ حضرت صادق - عليه‏السلام - فرمود: کساني که قائل به تناسخ ارواح شدند، دين را پشت سر خود قرار دادند، و گمراهيها را براي خود جلوه دادند، و خود را در شهوتها وارد کردند، مدعي شدند که آسمان خالي است، و چيزي که گفته مي‏شود در آن نيست، و مدبر اين جهان به شکل مخلوقين است به دليل آنچه که روايت شده است که خداوند آدم را به شکل خود آفريده است، و نه بهشتي هست و نه جهنم، و نه حشر و نه نشري. و قيامت نزد آنها عبارت است از خروج روح از قالب خود و ورود آن به کالبد و قالب ديگري، پس اگر در قالب نخستين خوب و نيکوکار باشد، در قالب بهتري برگردانده مي‏شود، که آن بهتر است و در دنيا در درجه‏ي عالي‏تري مي‏باشد. و اگر بد و يا بي‏معرفت باشد روح او پس از مفارقت به کالبد پاره‏اي از چهارپايان زحمتکش و خسته در دنيا، يا حشرات مسخ شده و بد صورت وارد مي‏شود. اينان مدعي شدند که نه نمازي بر آنها واجب است و نه روزه‏اي و نه چيزي از عبادات پيش از آنچه بر آنها شناختش واجب است. و مدعي شدند تمامي شهوتهاي دنيا براي آنها مباح است، يعني مي‏توانند با [ صفحه 336] تمامي زنان نزديکي کنند، چه خواهران، و چه دختران و چه خاله‏ها، و چه زنان شوهردار و همچنين خوردن گوشت مردار، و شراب، و خون (را مباح مي‏دانند). و لذا تمامي فرقه‏ها، گفته‏ها و عقايد آنها را تقبيح نمودند و تمامي ملتها آنها را لعنت کردند. و هنگامي که از آنها دليل خواسته شد از طريق مستقيم حق خارج شدند، و تورات سخن آنها را تکذيب نمود، و قرآن آنها را لعنت کرد. و اضافه‏ي بر آن مدعي شدند که خدايشان از قالبي به قالب ديگر جابجا مي‏شود، و مدعي شدند که ارواح ازلي همان است که در آدم مي‏باشد، و همين طور تا به امروز به شخصي پس از شخص ديگر منتقل مي‏شود، و اگر اينها مدعي هستند که خالق به شکل مخلوق مي‏باشد، چگونه مي‏توان ثابت کرد که يکي از آن دو خالق ديگري است؟ و نيز گفتند: که فرشته‏ها از فرزندان آدم مي‏باشند. هر کس که در عالي‏ترين حد دينشان باشد و از مرحله‏ي امتحان و آزمايش و تصفيه خارج شده است او فرشته است. شما از جهتي خيال مي‏کنيد آنها نصاري هستند، و از جهتي خيال مي‏کنيد دهري و طبيعي مي‏باشند. اينها مي‏گويند: چيزها بر چهره‏ي حقيقي خود نيستند و بر آنها لازم است که گوشت نخورند، زيرا تمامي چهارپايان از فرزندان آدم مي‏باشند که در شکلهاي حقيقي خود نيستند پس جايز نيست از گوشت خويشاوندان خود بخورند. [1] .

[1] بحارالأنوار: ج 10 ص 176 - 179.