عبدالصمد بن بشير از يکي از اصحابش روايت مي‏کند که به حضرت صادق - عليه‏السلام - عرض کرد: خدا امر تو را اصلاح و آباد کند؛ (آيا اين درست است) که هر کس ملاقات خدا را دوست بدارد خداوند نيز ملاقات او را دوست مي‏دارد، و هر کس ملاقات خدا را کراهت دارد خدا ملاقاتش را کراهت مي‏دارد. حضرت فرمود: بله. گفتم: به خدا قسم، ما مرگ را کراهت داريم. حضرت فرمود: نه اين نيست که تو خيال مي‏کني. مراد از حديث مزبور هنگام ديدن است، (يعني) اگر ببيند آنچه که دوست مي‏دارد، ديگر چيزي نزد او محبوبتر از اين نيست که زود برود، و در آن حالت خداي متعال ملاقات او را دوست مي‏دارد، و او ملاقات خدا را دوست مي‏دارد. و اگر چيزي ببيند که آن را کراهت داشته باشد، در اين صورت ملاقات خدا را کراهت مي‏دارد و خدا نيز ملاقات او را کراهت مي‏دارد. [1] . - توضيح: مراد از هنگام ديدن و معاينه لحظه‏اي است که انسان جايگاه خود را در آن عالم مي‏بيند. [ صفحه 323]