ابوبصير گويد: از امام - عليه‏السلام - درباره‏ي معني فرمايش خدا: (و ما تسقط من ورقة الا يعلمها... کتاب مبين!) [1] «و هيچ برگي (از درختي) نمي‏افتد مگر اينکه خداوند از آن آگاه است و نه هيچ دانه‏اي در تاريکيهاي زمين، و نه هيچ تر و خشکي وجود دارد، جز اينکه در کتابي آشکار [در علم خدا] ثبت است» سؤال کردم. حضرت فرمود: مراد از «ورقه» بچه‏اي است که سقط مي‏شود، و مراد از «دانه» فرزند است، و مراد از «تاريکيهاي زمين» رحم است، و مراد از «رطب» زنده است، و مراد از «خشک» مرده است، و همه‏ي اينها در کتاب روشني است. - شايد مراد از «کتاب» علم ازلي خداوند متعال و يا لوح محفوظ است. [2] .