عمرو بن سعيد گويد: از امام صادق - عليه‏السلام - درباره‏ي معني و تفسير فرمايش خدا: (ألذين بدلوا نعمة الله کفرا و أحلوا قومهم دار البوار) [1] «کساني (را) که نعمت خدا را به کفران تبديل کردند و قوم خود را به سراي نيستي و نابودي کشاندند» سؤال نمودم. حضرت فرمود: شما در اين زمينه چه مي‏گوئيد؟ عرض کردم: ما مي‏گوئيم: آن دو تيره‏ي فاجر از تبار قريشند: يعني بني‏اميه، و بني‏المغيرة. حضرت فرمود: بله همه‏ي قريش مي‏باشند. خداوند به پيامبرش - صلي الله عليه و آله و سلم - خطاب نمود، و فرمود: من قريش را بر عرب برتري دادم، و نعمت را بر آنان تمام گرداندم، و پيامبر براي آنها فرستادم، ولي آنها نعمت مرا تغيير دادند، و فرستادگان مرا تکذيب کردند. [2] . [ صفحه 262]

[1] سوره‏ي ابراهيم: آيه‏ي 28. [2] تفسير العياشي: ج 2 ص 229، بحارالأنوار: ج 24 ص 55 ح 21.