داوود بن سرحان گويد: از امام صادق - عليه‏السلام - درباره‏ي معني فرمايش خداي متعال: (فلما رأوه زلفة سيئت وجوه الذين کفروا و قيل هذا الذي کنتم به تدعون) [1] «هنگامي که آن را از نزديک مي‏بينند صورت کافران زشت و سياه مي‏گردد» سؤال نمودم. حضرت فرمود: اميرالمؤمنين - عليه‏السلام - مي‏باشد، هرگاه منزلت و جايگاه او را نزد خدا روز قيامت ببيند دستهاي خود را از ندامت و تأسف بر تقصيري که در زمينه‏ي ولايت داشتند؛ مي‏خورند. و نيز فرمود: هنگامي که تصوير (يا چهره‏ي) اميرالمؤمنين - عليه‏السلام - را روز قيامت ببينند چهره‏هاي کفار سياه و زشت مي‏شود. و نيز فرمود: هنگامي که پرچم حمد به دست محمد- صلي الله عليه و آله و سلم - داده مي‏شود در حالي که زير آن پرچم تمام فرشته‏گان مقرب، و پيامبران مرسل قرار [ صفحه 259] دارند تا آن را به اميرالمؤمنين علي - عليه‏السلام - مي‏دهند چهره‏هاي کفار زشت و سياه مي‏شود و به آنها گفته مي‏شود: اين همان چيزي است که تقاضاي آن را داشتيد. و مغيره گويد: از امام باقر - عليه‏السلام - شنيدم که مي‏گويد: هنگامي که اميرالمؤمنين علي بن ابي‏طالب - عليه‏السلام - را کنار حوض با رسول اکرم - صلي الله عليه و آله و سلم - از نزديک مي‏بينند صورت کافران زشت و سياه مي‏گردد. [2] .