يحيي بن أبوالقاسم گويد: از امام صادق - عليه‏السلام - درباره‏ي فرمايش خدا: (الم - ذلک الکتاب لا ريب فيه هدي للمتقين - الذين يؤمنون بالغيب...) [1] «الم، بزرگ است خداوندي که اين کتاب عظيم را، از حروف ساده‏ي الفبا به وجود آورد)، آن کتاب با عظمتي است که شک در آن راه ندارد؛ و مايه‏ي هدايت پرهيزکاران است. (پرهيزکاران) کساني هستند که به غيب ايمان مي‏آورند...» سؤال نمودم؟ حضرت فرمود: متقين شيعيان علي - عليه‏السلام - هستند. و اما غيب مراد از آن؛ حجت غائب است، و شاهد آن فرمايش خداي متعال است که مي‏فرمايد: (و يقولون لولا أنزل عليه آية من ربه فقل انما الغيب لله فانتظروا اني معکم من المنتظرين) [2] «مي‏گويند: چرا معجزه‏اي از پروردگارش بر او نازل نمي‏شود؟! بگو: غيب (و معجزات) تنها براي خدا (و به فرمان او) است! شما در انتظار باشيد، من هم با شما در انتظارم، (شما در انتظار معجزات بهانه جويانه باشيد، و من هم در انتظار مجازات شما»! [3] .