حماد بن عيسي در حديث مرفوعه‏اي از امام صادق - عليه‏السلام - روايت مي‏کند که: شخصي از آن حضرت درباره‏ي معني و تفسير فرمايش خداوند متعال که [ صفحه 251] مي‏فرمايد: (انه ليس له سلطان علي الذين آمنوا و علي ربهم يتوکلون - انما سلطانه علي الذين يتولونه و الذين هم به مشرکون) [1] «چرا که او بر کساني که ايمان دارند و بر پروردگارشان توکل مي‏کنند، تسلطي ندارد، تسلط او تنها بر کساني است که او را به سرپرستي خود برگزيده‏اند، و آنها که نسبت به او (خدا) شرک مي‏ورزند (و فرمان شيطان را به جاي فرمان خدا، گردن مي‏نهند)». حضرت فرمود: شيطان نمي‏تواند ولايت را از آنها زايل کند، اما گناهها و نظاير آن پس ممکن است تحت تأثير شيطان - مانند ديگران - واقع بشوند. [2] .