بريد گويد: از امام صادق - عليه‏السلام - درباره‏ي فرمايش خداي عزوجل: (و کذلک‏ [ صفحه 225] جعلناکم أمة وسطا لتکونوا شهداء علي الناس) [1] «و همان گونه (که قبله‏ي شما، يک قبله‏ي ميانه است) شما را نيز امت ميانه قرار داديم (در حد اعتدال، ميان افراط و تفريط) تا بر مردم گواه باشيد». سؤال نمودم. حضرت فرمود: مائيم امت ميانه، و مائيم شهداي خدا بر خلقش، و حجتهاي او در زمينش. عرض کردم: معني فرمايش خدا: (ملة أبيکم ابراهيم) [2] «از آيين پدرتان ابراهيم پيروي کنيد» چيست؟ حضرت فرمود: تنها ما را اراده فرمود. (هو سماکم المسلمين من قبل (في الکتب التي مضت) و في هذا (القران) ليکون الرسول عليکم شهيدا) [3] «خداوند شما را مسلمان ناميد پيش از اين» در کتابهاي گذشته «و در اين» قرآن «تا پيامبر بر شما گواه باشد». پس رسول اکرم - صلي الله عليه و آله و سلم - شهيد و شاهد بر ما است که شهادت مي‏دهد که ما ابلاغ نموديم از ناحيه‏ي خدا (آنچه که بايد ابلاغ نمائيم) و ما شاهد بر مردم هستيم. پس هر کس ما را تصديق کند او را در روز قيامت تصديق مي‏کنيم، و هر کس ما را تکذيب کند، ما در روز قيامت او را تکذيب مي‏کنيم. [4] .

[1] سوره‏ي بقره آيه‏ي 143. [2] سوره‏ي حج آيه‏ي 78. [3] سوره‏ي حج آيه‏ي 78. [4] اصول کافي 1: 19، بحارالأنوار: ج 23 ص 336 ح 2.