زراره گويد: به امام صادق - عليه‏السلام - گفتم: چگونه امام مي‏داند آنچه مي‏شنود از جانب فرشته‏ي خدا است نه از جانب شيطان، در صورتي که شخص (گوينده را) نمي‏بيند؟ حضرت فرمود: بر دل او سکينه و اطميناني القا مي‏شود که مطمئن مي‏شود اين سخن از ناحيه‏ي فرشته است. و چنانچه از ناحيه‏ي شيطان باشد فزع و ترس عارض او مي‏شود، گر چه شيطان هرگز - اي زراره - متعرض صاحب اين امر يعني - امامت - نمي‏شود. [1] .