جعفر بن محمد بن عماره گويد: پدرم از امام صادق - عليه‏السلام - سؤال نمود: چرا خدا انسانها را آفريد؟ حضرت فرمودند: خداوند - تبارک و تعالي - انسانها را بيهوده و بي ‏جهت نيافريد، و آنها را يله و رها قرار نداد، بلکه آنها را براي اظهار توانائي و قدرت خود آفريد، تا آنها را به اطاعت خود تکليف کند، و از اين طريق مستوجب و مستحق رضايت و خشنوديش بشوند. و آنها را نيافريد که از آنها سودي ببرد، يا به وسيله‏ي آنها از خود ضرري دفع نمايد، بلکه آنان را آفريد تا به آنها نفعي برساند، و آنان را به نعمت ابدي برساند. [1] . شاعر فارسي گويد: من نکردم خلق تا سودي کنم بلکه تا بر بندگان جودي کنم‏

[1] بحارالأنوار: ج 5 ص 313 ح 2.