مفضل گويد: از امام صادق - عليه‏السلام - از معني فرمايش خدا: (ان الله فالق الحب و النوي) [1] «همانا خداوند شکافنده‏ي دانه و هسته است» سؤال نمودم. حضرت فرمودند: دانه يعني مؤمن، و اين قول خدا است: (و ألقيت عليک محبة مني) [2] «و من محبتي از خودم بر تو افکندم». و هسته يعني کافر است که از حق فاصله گرفته است، و آن را نپذيرفته است. [3] . ابن‏بکير گويد: از امام صادق - عليه‏السلام - پرسيدم: آيا مؤمن به جذام و پيسي و امثال آن مبتلا مي‏شود؟ فرمود: مگر بلا جز براي مؤمن نوشته و ثابت شده است؟ علامه مجلسي در بيان اين حديث مي‏فرمايد: مراد از اينکه «آيا بلا جز براي مؤمن نوشته شده» غالب اوقات است نه هميشه. [4] .