حضرت امام جعفر صادق عليه‏السلام فرمودند: خداوند عزوجل در دارايي‏هاي توانگران به اندازه‏اي که نياز تهيدستان را تامين کند حقي فرض کرد. اگر خداوند مي‏دانست که آنچه براي تهيدستان مقرر داشته [ صفحه 427] کفايتشان نمي‏کند حق بيشتري واجب مي‏کرد؛ بنابراين تهيدستي فقيران نه به سبب (کم بودن) اين فريضه (زکات) بلکه از آن رو است که توانگران حقوق آنان را نمي‏پردازند. [1] .

[1] علل الشرايع: 396 / 2، وسايل الشيعه: 6 / 3 / 230، ميزان الحکمه: ج 5، ح 7561.