حضرت امام جعفر صادق عليه‏السلام فرمودند: داود عليه‏السلام هرگاه زبور را تلاوت مي‏کرد، هيچ کوه و سنگ و مرغي نبود مگر اين که با او هم آواز مي‏شد [1] .

[1] نور الثقلين: 3 / 444 / 119، ميزان الحکمه: ج 5، ح 8247.