حضرت امام جعفر صادق عليه‏السلام فرمودند: گروهي از مردم بصره نزد من آمدند و درباره‏ي طلحه و زبير نظرم را پرسيدند، گفتم: آنان دو تن از پيشوايان کفر هستند. علي (صلوات الله عليه) در روز بصره (جنگ جمل) وقتي سواران خود را آرايش داد، به يارانش فرمودند: که در جنگ با اين قوم شتاب مکنيد تا ميان خود و خداي تعالي و آنان حجت را تمام کنم. پس نزد آنان رفت و به بصريان فرمودند: آيا فکر مي‏کنيد که من در حکومت مرتکب ستمي شده‏ام؟ گفتند:... سپس نزد ياران خود برگشتند و فرمودند: خداوند در کتاب [ صفحه 761] خود مي‏فرمايد: (اگر کساني پس از پيمان بستن عهد و سوگندهاي خود را شکستند و در دين شما طعن زدند با پيشوايان کفر قتال کنيد)، (و ان نکثوا ايمانهم من بعد عهدهم و طعنوا في دينکم فقاتلوا ائمة الکفر) پس اميرالمؤمنين عليه‏السلام فرمودند: سوگند به آن که دانه را شکافت و مردمان را آفريد و محمد صلي الله عليه و آله و سلم را به نبوت برگزيد اين آيه درباره‏ي شما است و از زماني که نازل شد با چنين گروهي جنگ نشده است [1] .