حضرت امام جعفر صادق عليه‏السلام فرمودند: از وحي‏هاي خدا به موسي عليه‏السلام [اين بود که:] آفريده‏اي نيافريده‏ام که نزد من محبوبتر از بنده‏ي مؤمنم باشد. او را مبتلا مي‏سازم چون برايش بهتر است؛ به او عافيت مي‏بخشم چون برايش بهتر است، از او مي‏گيرم و محرومش مي‏سازم چون برايش بهتر است. من بهتر مي‏دانم که چه چيز بنده‏ي مرا اصلاح مي‏کند؛ پس بايد که بر بلاي من صبور باشد و از نعمتهايم سپاسگزار و از حکم و قضاي من خشنود، تا او را در شمار بندگان صديق خود نويسم [1] .