حضرت امام جعفر صادق عليه‏السلام فرمودند: درباره‏ي آيه‏ي (و قريه‏اي را که به هلاکت رسانده‏ايم محال است که بازگشتي داشته باشند)، (و حرام علي قرية اهلکناها انهم لا يرجعون) فرمودند: هر قومي که خداوند با عذاب نابود کرده باشد، در هنگام رجعت، برنمي‏گردند. اين آيه بزرگترين دليل بر رجعت است؛ زيرا هيچ مسلماني منکر بازگشت همه‏ي مردم در قيامت نيست، چه آنهايي که با عذاب به هلاکت رسيده‏اند و چه آنهايي که هلاک نشده باشند. پس، مقصود از اين سخن خداي تعالي که (بازگشتي ندارد) رجعت است. اما در قيامت دوباره زنده مي‏شوند تا (به کيفر گناهان خود) به دوزخ روند. [1] .

[1] تفسير قمي: 2 / 76، ميزان الحکمه: ج 4، ح 6942.