حضرت امام جعفر صادق عليه‏السلام به ابن ابي‏يعفور درباره‏ي طلب خير از خدا فرمودند: ابتدا خدا را به بزرگي و عظمت ياد مي‏کني و او را ستايش مي‏نمايي و بر پيامبر و خاندانش درود مي‏فرستي و پس مي‏گويي: (اللهم اني اسئلک بانک عالم الغيب و الشهادة الرحمن الرحيم و انت علام الغيوب، استخير الله برحمة)، (پروردگارا از تو که داناي غيب و آشکار و رحمان و رحيمي و تو که داناي تمام اسراري تقاضا مي‏کنم؛ از خدا به مدد رحمتش طلب خير مي‏کنم.) و نيز حضرت فرمودند: کسي که با طيب خاطر (و از ته دل) يک بار از خدا طلب خير کند خداوند حتما به او خير عنايت خواهد کرد. و نيز حضرت فرمودند: هيچ بنده‏ي مؤمني نيست که براي کاري که مي‏خواهد انجام دهد يک بار از خدا طلب خير کند، مگر آن که خداوند او را به بهترين آن دو امر (که در انتخاب آنها ترديد دارد) راهنمايي کند. [1] . [ صفحه 511]

[1] بحار: 91 / 256 / 1 و 91 / 257 / 2، فتح الابواب: 257، ميزان الحکمه: ج 4، ح 5470 و 5471 و 5472.