حضرت امام جعفر صادق عليه‏السلام فرمودند: چنين نيست که هر کس بخواهد به مردم خوبي کند، بکند و نه هر کس به اين کار رغبت داشته باشد، توانايي آن را داشته باشد و نه هر کس بدان توانا باشد، توفيق آن را يابد، بلکه هر گاه خداوند بر بنده منت نهد، رغبت به نيکي کردن و توانايي بر انجام آن و اذن و توفيق را برايش فراهم آورد. در اين هنگام است که خوشبختي و کرامت براي طالب (شخصي که مي‏خواهد نيکي کند) و مطلوب (شخصي که مورد نيکي است) کامل گردد. [1] . [ صفحه 480]