1. همه‏ي ما موظفيم آنچه از مکتب اهل‏بيت عليهم‏السلام ياد مي‏گيريم، به ديگران نيز ياد بدهيم، تا همگي در مسير اهل‏بيت عليهم‏السلام و با آنان باشيم، که مشروط به اطاعت و عمل نمودن است. 2. چنانچه تاکنون ملاحظه نموديد، در رأس همه‏ي وصايا تقوا مي‏باشد، زيرا شرط اساسي قبولي اعمال و عبادات، تقوا است، و در قرآن مجيد آمده است: (انما يتقبل الله من المتقين) [1] . 3. هميشه در مسير صدق و صفا قرار داشتن، امانت دار بودن و اهميت دادن به ارکان نماز (مخصوصا رکوع و بالأخص سجود) ، از سفارش‏ها مؤکده‏ي ائمه عليهم‏السلام است؛ البته اهميت نماز بر همگان روشن است، اما روايتي در خصوص سجده نقل مي‏کنيم تا دليل اين تأکيد ويژه مشخص گردد. پيغمبر اسلام صلي الله عليه و آله فرمود: بهترين اعمال نزد خداوند متعال، زياد سجده کردن است [2] . 4. يکي از نشانه‏هاي بارز مؤمن، نيکي کردن به همسايگان است، که در اين وصيت بر آن سفارش شده است. اميرالمؤمنين علي عليه‏السلام فرمود: به قدري پيامبر صلي الله عليه و آله سفارش به حقوق و اهميت همسايه کرد که گمان کرديم همسايه از همسايه ارث مي‏برد [3] . [ صفحه 166] 5. در برخورد با مردم - حتي آن‏ها که اعتقاد به امامت اهل‏بيت عليهم‏السلام ندارند - بايد طوري عمل کنيم که ديدگاه مردم نسبت به اهل‏بيت عليهم‏السلام از روي خوش بيني باشد؛ کارهايي مانند اداي امانت، احسان و نيکي کردن، عيادت از بيماران، رفتن به تشييع جنازه‏ها، و اداي حقوق ارحام و بستگان، موجب خوش بيني مردم مي‏شود. امام صادق عليه‏السلام فرمود: اگر کسي به اين کلمات و سفارش‏ها عمل نمايد و اخلاق نيک داشته باشد، در ميان مردم مايه‏ي افتخار و آبروي ما است؛ مردم مي‏گويند اين جعفري مذهب است، و اين است که مرا خوشحال و مسرور مي‏کند، و اگر غير اين باشد، براي ما ننگ و عار است، و مايه‏ي اندوه ما مي‏گردد؛ چرا که مردم مي‏گويند جعفر (صادق) ، آن‏ها را اين گونه تربيت نموده است. پس در اعمال خود بنگريد که چگونه رفتار مي‏کنيد. 6.درس ديگري که از اين وصيت مي‏گيريم، خوش نامي بين مردم است که به واسطه‏ي صفات نيک، و رعايت حقوق مردم، امانت داري و راستگو بودن به دست مي‏آيد، و مورد اعتماد مردم قرار گرفتن، کاري پسنديده است. آري؛ اگر انسان درستکار و امين بود، به او مثال مي‏زنند و اين افراد که به اين صفات حسنه متصف هستند، از جمله صفات بارز آنان اين است که هيچ وقت راز افراد را فاش نمي‏کنند و در قضاوت ميان افراد هميشه عادل خواهند بود، و اين‏ها مايه‏ي آبرو در بين مردم، و دعاي خير امامان خواهد بود. [ صفحه 167]