عن أبي عبدالله الصادق عليه‏السلام قال: قال لي أبي: - في وصية له - يا جعفر، أوقف لي من مالي کذا و کذا لنوادب تندبني عشر سنين بمني - أيام الحج في مني - و في وصية أخري لولده الصادق عليه‏السلام: و أوصي بثمانمئة درهم لمأتمه [1] . امام صادق عليه‏السلام مي‏فرمايد: پدرم به من وصيت فرمود: اي جعفر! فلان مبلغ از مال من وقف کن تا نوحه گران به مدت ده سال در سرزمين مني در ايام حج برايم عزاداري کنند. و در وصيت ديگري آمده است: حضرت هشتصد [ صفحه 97] درهم را براي عزاداري خويش قرار داد. اين وصيت از بزرگ ترين نشانه‏هاي مظلوميت اهل‏بيت عليه‏السلام است، و به ما مي‏آموزد که يکي از بهترين راه‏ها جهت معرفي شخصيت امامان عليهم‏السلام و بيان مظلوميت آنان، برپا کردن مجالس سوگواري و شرح فضايل و مناقب امامان معصوم عليهم‏السلام است. سفارش امام باقر عليه‏السلام به عزاداري براي ايشان به مدت ده سال در سرزمين مني بود؛ در اجتماعي عظيم و در مکان و موقعيتي بسيار حساس و ارزنده که جمع زيادي از کشورها و مليت‏هاي مختلف حضور دارند و جهت اداي فريضه‏ي حج جمع شده‏اند؛ حجي که از ارکان عظيم اسلام است که هر کس آن را عمدا ترک کند، در حالي که استطاعت داشته باشد، در پايان عمر به او خطاب مي‏شود: بمير به دين يهود و يا نصاري [2] . آري؛ بيان مظلوميت امامان معصوم عليهم‏السلام و تاريخ زندگاني آنان، در حقيقت بزرگ ترين عبادت است؛ چرا که مردم را با امام خود آشنا نموده، باعث مي‏شود معرفت بيش تري نسبت به معارف ديني پيدا کنند.