و من کتاب اميرالمؤمنين عليهالسلام الي عثمان بن حنيف الانصاري و کان عامله علي البصره: ألا و ان لکل مأموم اماما يقتدي به و يستضيء بنور علمه، ألا و ان امامکم قد اکتفي من دنياه بطمريه و بطعمه بقرصيه، ألا و انکم لا تقدرون علي ذلک و لکن أعينوني بورع و اجتهاد و عفة و سداد، فوالله ما کنزت من دنياکم تبرا و لا ادخرت من غنائمها و فرا و لا أعددت لبالي ثوبي طمرا، بلي کانت في أيدينا فدک من کل ما اظلته السماء، فشحت عليها نفوس قوم و سخت عنها نفوس آخرين، و نعم الحکم الله و ما أصنع بفدک و غير فدک و النفس مظانها في غد
[ صفحه 239]
جدث، الي آخره -
آري؛ براي هر مأمومي امامي است که آن امام مقتدا و پيشواي اوست و به واسطهي نور علمش راه را روشن ميسازد. بدانيد به درستي که امام شما اکتفا نموده از دنياي شما به دو لباس، و غذا (شبانه روز) به دو قرص نان. به درستي که شما نميتوانيد مثل من اين چنين زندگاني کنيد، ولي کمکم کنيد به ورع و تقوا و عفت و حيا. به خدا قسم از دنياي شما چيزي براي روز مبادا ذخيره نکردهام و از غنايم جنگي چيزي براي خودم کنار نگذاشتهام. از آنچه زير اين آسمان است، تنها فدک در دست ما بود که عدهاي نسبت به آن بخل ورزيدند و عدهاي نسبت به آن سخاوت کردند، و خدا خوب حاکمي است، و من با فدک و غير فدک چه کاري دارم؛ در حالي که فردا جايگاه ما در گور خواهد بود.
|