وصية الامام الصادق عليه‏السلام لعبدالله بن جندب يابن جندب: و لا تغتر بقول الجاهل و لا بمدحه، فتکبر و تجبر و تعجب بعملک، فان أفضل العمل العبادة و التواضع. يابن جندب: صل من قطعک، و أعط من حرمک، و أحسن الي من أساء اليک، و سلم علي من سبک. يابن جندب: الاسلام عريان فلباسه الحياء، و زينته الوقار، و مروته العمل الصالح، و عماده الورع، و لکل شي‏ء أساس، و أساس الاسلام حبنا أهل‏البيت [1] . اي پسر جندب! مدح و ذم جاهلان را نشنيده بگير تا از کبر و غرور و خودخواهي دوري کرده باشي و به عملت [ صفحه 225] خوش بين باشي، و بدان که بهترين اعمال، عبادت و تواضع در برابر حق و حقيقت است. اي پسر جندب! کسي که با تو قطع رحم کند، تو با او صله‏ي رحم بنما؛ و به کسي که تو را از عطاي خويش محروم ساخته، بخشش نما؛ و به کسي که به تو بدي مي‏کند، نيکي کن؛ و هر کس تو را سب و شتم کرد، به او سلام کن. اي پسر جندب! اسلام عريان است، لباس آن حيا، و زينت آن وقار، و سنگيني و مردانگي آن اعمال صالح و نيک است و ستونش ورع است. براي هر چيزي اساس و بنيادي است و اساس و بنياد اسلام، حب ما خاندان عترت و طهارت است. وصيت امام صادق عليه‏السلام به عبدالله بن جندب، مفصل و طولاني است؛ البته فرازهايي از اين وصيت در وصيت‏هاي گذشته‏ي امام صادق عليه‏السلام به طور مشروح بيان شد. براي دوري از تکرار و طولاني شدن کلام، به سه فراز از اين وصيت اکتفا مي‏شود.