اذا کان الزمان زمان جور و أهله أهل غدر فالطمأنينة الي کل أحد عجز. [1] . هر گاه زمانه، زمانه‏ي جور و ستم و اهل آن اهل غدر و نيرنگ باشد، اعتماد و دلبستگي به هر کسي مايه‏ي عجز و درماندگي خواهد بود.

[1] پيشين، ص 357.