اذا کان الزمان زمان جور و أهله أهل غدر فالطمأنينة الي کل أحد عجز. [1] . هر گاه زمانه، زمانهي جور و ستم و اهل آن اهل غدر و نيرنگ باشد، اعتماد و دلبستگي به هر کسي مايهي عجز و درماندگي خواهد بود.
[1] پيشين، ص 357.