|
من غش أخاه و حقره و ناواه جعل الله النار مأواه، و من حسد مؤمنا انماث الايمان في قلبه کما ينماث الملح في الماء. [1] .
هر که با برادرش نيرنگ ورزد و او را کوچک شمارد و با او در افتد خداوند آتش را جايگاهش گرداند، و هر که بر مؤمني حسد برد ايمان در دلش آب شود چنان که نمک در آب حل ميشود.
|