حضرت صادق عليهالسلام، رئيس مکتب جعفري که نام مبارکش «جعفر» و کنيهاش «ابوعبدالله» و پدر بزرگوارش امام باقر عليهالسلام و مادر مکرّمهاش «ام فروه» ميباشد، در هفدهم ربيع الاول سال 83 هجري قمري در مدينه منوره چشم به جهان گشود.
آن حضرت در سال 114 هجري به امامت رسيد و دوران امامت آن حضرت با حکومت چند تن از خلفاي اموي و عباسي هم زمان شد که عبارتاند از:
1. هشام بن عبد الملک (105 ـ 125 ق)؛
2. وليد بن يزيد بن عبدالملک (125 ـ 126 ق)؛
3. يزيد بن وليد بن عبدالملک (126 ق)؛
4. ابراهيم بن وليد بن عبدالملک (70 روز از سال 126 ق)؛
5. مروان بن محمد مشهور به مروان حمار (126 ـ 132 ق)؛
6 ـ عبد الله سفاح (132 ـ 137 ق)؛
7. ابوجعفر منصور دوانيقي (137 ـ 158 ق).
آن حضرت در بيست و پنجم شوال 148 در سن 65 سالگي توسط منصور دوانيقي مسموم و در مدينه به شهادت رسيد و در قبرستان بقيع به خاک سپرده شد.
آنچه در پيش رو داريد، نگاهي است به اهمّيت و جايگاه اخلاق از ديدگاه رئيس مکتب جعفري، حضرت صادق عليهالسلام. اميد است ره توشهاي باشد براي همه کساني که دوست دارند بر اساس اخلاق اسلامي رفتار کنند و زينت اهل بيت عليهمالسلام باشند.
|