حضرت صادق عليهالسلام فرمود: «اِنَّ سوء الْخُلْقِ لَيفْسِدُ الْعَمَلَ کَما يفْسِدُ الخِلُّ الْعَسَلَ؛ همچنان که سرکه عسل را تباه ميکند، بدخلقي نيز عمل را تباه ميکند.» و در روايت ديگر به جاي کلمه «العمل» تعبير «لَيفْسِدُ الاْيمانَ» به کار رفته است؛ يعني بدخلقي ايمان را تباه ميسازد که در اين صورت خطر آن دوچندان خواهد شد؛ زيرا ايمان ريشه و اساس انسانيت را تشکيل ميدهد و آسيب ديدن آن ضررهاي جبران ناپذيري را در پي دارد.
به همين جهت، وقتي به پيامبر خبر دادند که زني شبها عبادت ميکند و روزها روزه دارد؛ ولي اخلاقش زشت است و همسايگان را با زبان آزار ميدهد، حضرت فرمود: «لا خَيرَ فيها، هِيَ مِنْ اَهْلِ النّارِ؛ خيري در او نيست، او اهل آتش است.»
|