نيکي کردن به برادران ديني، خصوصا شيعيان، از جمله مواردي است که ائمه‏ي اطهار عليهم‏السلام روي آن تأکيد فراوان کرده‏اند و روايات متعددي در اين زمينه وجود دارد. امام صادق عليه‏السلام نيز در ادامه‏ي اين روايت شريف مي‏فرمايد: يا بن جندب ان للشيطان مصائد يصطاد بها فتحاموا شباکه و مصائده قلت يا بن رسول الله و ما هي؟ قال: اما مصائده فصد عن بر الاخوان، و اما شباکه فنوم عن قضاء الصلوات التي فرضها الله، اما انه ما يعبد الله بمثل نقل الاقدام الي برالاخوان و زيارتهم، ويل للساهين عن الصلوات، النائمين في الخلوات المستهزئين بالله و آياته في الفترات. شيطان دام‏هايي دارد که به وسيله‏ي آنها انسان‏ها را صيد مي‏کند. از بزرگ‏ترين، عمومي‏ترين و مؤثرترين دام‏هايي که شيطان براي آدميزاد مي‏گستراند، يکي اين است که انسان را از خدمت کردن به ديگران، به ويژه برادران ديني خود باز مي‏دارد، دوم آن که کاري مي‏کند تا انسان نمازهايش را به موقع نخواند. [ صفحه 118] انسان ممکن است با انجام دادن واجبات و فرايض ديني خود فکر کند که به طور کامل به وظيفه‏اش عمل کرده است، در حالي که رفع نيازهاي مادي و معنوي برادران ايماني نيز در حد توان از جمله وظايف ديني مسلمانان مي‏باشد. خصوصا افرادي که فعاليت خاصي مثل تحصيل، تدريس، نويسندگي و... را انجام مي‏دهند، بايد بدانند که وظايفي هم نسبت به ديگران، از جمله اقوام، همسايه‏ها، هم حجره‏اي‏ها و دوستان دارند، اما متأسفانه اين گونه افراد به دليل تمرکز روي يک فعاليت خاص، کم‏تر به اين نکته توجه دارند و از انجام اين وظيفه‏ي مهم غافل‏اند. اين غفلتي است که اولا، مقدمات آن را شيطان فراهم مي‏کند؛ ثانيا، به ما القا مي‏کند که اصلا چيزي نداري که بخواهي به ديگران کمک کني؛ ثالثا، ما را نسبت به نيازهاي ديگران بي‏تفاوت مي‏کند؛ يعني حالتي را در ما ايجاد مي‏کند که با خود بگوييم به من ربطي ندارد که ديگران نياز دارند يا ندارند، يا مي‏گوييم من زحمت کشيده‏ام و به اندازه‏ي رفع نياز خودم چيزي را به دست آورده‏ام، آنها هم بروند زحمت بکشند تا محتاج ديگران نباشند. حضرت در ادامه مي‏فرمايد: هيچ عبادتي بالاتر از اين نيست که انسان در راه کمک کردن به برادران ديني خود قدمي بردارد، حتي اگر هم در اين راه موفق به رفع نياز آنها نگردد. نه تنها احسان و خدمت به برادران ديني بالاترين عبادت است، بلکه ديدار دوستان، البته اگر براي خدا باشد، نيز بالاترين عبادت است. از ديگر دام‏هاي شيطاني، بازداشتن انسان از خواندن نماز اول وقت است. آنچه انسان را مستقيما در مسير تقرب الي الله به پيش مي‏برد، نماز است. نماز رابطه مستقيم بنده با خالق است. از جمله مسايلي که باعث مي‏شود انسان نتواند به درستي از نمازش استفاده کند، زياد خوابيدن، دير خوابيدن و بد خوابيدن است. وقتي انسان ديگر اهتمامي به خواندن نماز اول وقت نداشته باشد، نسبت به مسايل دين نيز بي‏اعتنا مي‏شود و کم‏کم کارش به جايي مي‏رسد که با ديده‏ي تمسخر به مناسک ديني مي‏نگرد: ثم کان عاقبة الذين أساؤا السواي أن کذبوا بآيات الله و کانوا بها يستهزؤن؛ [1] سرانجام کار آنان که به اعمال زشت و کردار بد پرداختند اين شد که کافر شده و آيات خدا را تکذيب و تمسخر کردند. اگر خداي ناکرده انسان در اين مسير خطرناک قرار گرفت و نسبت به نماز بي‏اهميت شد، در واقع با اين کار مقدمات کافر شدن خود را فراهم ساخته است. [ صفحه 119] از جمله دلايل بي‏اعتنايي به دين و تمسخر آن، قرار گرفتن انسان در محيطي است که در آن جا عوامل انحراف و دنياگرايي زياد است به گونه‏اي که آيات الهي کم‏تر به گوش مي‏رسد، موعظه کم‏تر است و دست‏رسي به استاد و مربي مشکل است. قرآن کريم در مورد کساني که عهد خدا و سوگند خود را به بهايي اندک مي‏فروشند، مي‏فرمايد: أولئک لا خلاق لهم في الآخرة و لا يکلمهم الله و لا ينظر اليهم يوم القيامة و لا يزکيهم و لهم عذاب أليم؛ [2] اينان را در دار آخرت بهره‏اي نيست و خدا را از خشم با آنها سخن نگويد و به نظر رحمت در قيامت بدان‏ها ننگرد و از پليدي گناه پاکيزه نگرداند و آنان را (در جهنم) عذاب دردناک خواهد بود. از خداوند متعال مي‏خواهيم که ما را به وظايف خود آشنا و از شر وسوسه‏هاي شيطان دور سازد. [ صفحه 121]