«ابن مقفع»، از مشاهير ادبا و فصحاست با اين که از شهر «مرو» از بلاد فارس بود، ولي به هر دو زبان فارسي و عربي در نهايت فصاحت و بلاغت سخن مي‏راند، رسائل و منشآت وي ما بين منشيان عرب مشهور و حکم و امثال [ صفحه 346] و کلمات حکيمانه‏اي از وي مأثور است او کتابهاي زيادي از پارسي به عربي ترجمه کرده و به همين دليل از مترجمين معروف عرب به شمار مي‏رود. او درباره‏ي امام صادق عليه‏السلام مي‏گويد: «لا واحد من هؤلاء - مشيرا الي الذين يطوفون حول البيت - يستحق اسم انسان الي هذا الشيخ الجالس - و اشار الي الامام الصادق عليه‏السلام - اما غيره فرعاح و بهائم» [1] . «کسي از اين مردم - اشاره به مردمي که در حال طواف بودند - کرد شايسته‏ي لقب انسانيت نيست جز آن پيرمردي که نشسته است، - اشاره به امام صادق عليه‏السلام - کرد».