که از مشاهير مورخين و قضات و از علماي نامي قرن هفتم هجري، مؤلف کتاب «و فيات الأعيان» بود دربارهي امام صادق عليهالسلام مينويسد:
«ابوعبدالله جعفر بن محمد الباقر بن علي زينالعابدين بن الحسين بن علي ابن ابيطالب (رضي الله عنهم) أجمعين، أحد الأئمة الاثني عشر علي مذهب الامامية و کان من سادات آل البيت و لقب بالصادق لصدقه و فضله أشهر من أن يذکر و کان تلميذه ابوموسي جابر بن حيان الصوفي الطرطوسي قد ألف کتابا يشتمل علي ألف ورقة تتضمن رسائل جعفر الصادق و هي خمسمأة رسالة» [1] .
«او يکي از امامان دوازدهگانه در مذهب اماميه و از بزرگان اهلبيت رسول خداست و از آن جهت به او صادق ميگفتند که گفتارش صادق بود و فضل و بزرگواري او مشهورتر از آن است که بيان آيد. «ابوموسي جابر بن حيان طرطوسي» شاگرد او بود. «جابر بن حيان» کتابي تأليف کرده است مشتمل بر هزار ورق و پانصد رساله و اين رسالهها از تعليمات جعفر بن محمد صادق عليهالسلام بود».
|