از اکابر و رؤساي علماي شافعي که در فقه و اصول و حديث و علم خلاف و ترسل و انشاء به ديگران تفوق داشته در کتاب «مطالب السؤول في [ صفحه 352] مناقب آل الرسول» درباره‏ي امام صادق عليه‏السلام مي‏نويسد: «جعفر بن محمد هو من علماء أهل‏البيت و ساداتهم ذو علوم جمة و عبادة موفورة، و اوراد متواصلة، و زهادة بينة و تلاوة کثيرة يتتبع معاني القرآن و يستخرج من بحره جواهره و يستنتج عجائبه و يقسم اوقاته علي أنواع الطاعات بحيث يحاسب عليها نفسه، رؤيته تذکر بالآخرة، و استماع کلامه يزهد في الدنيا و الاقتداء بهديه يورث الجنة، نور قسماته شاهد انه من سلالة النبوة، و طهارة أفعاله تصدع انه من ذرية الرسالة، نقل عنه الحديث و استفاد منه العلم جماعة من أعيان الأمة و أعلامهم، مثل «يحيي بن سعيد الأنصاري، و ابن‏جريح و مالک بن انس، و الثوري، و ابن‏عيينة، و ايوب السجستاني و غيرهم» [1] . «جعفر بن محمد از علماي اهل‏بيت و بزرگان آنها و داراي علوم بسياري بود، عبادتش فراوان و اوراد و اذکار او دائم و زهد فوق‏العاده‏اي داشت و قرآن زياد تلاوت فرموده و در معاني آن تتبع مي‏نمود و از درياي عميق کتاب الهي گوهرهاي گرانبهائي استخراج مي‏فرمود و عجائب آن را روشن مي‏ساخت و اوقات خود را به انواع عبادت تقسيم کرده بود که به وسيله‏ي آن از نفس خود حساب مي‏کشيد قيافه‏ي او انسان را به ياد آخرت مي‏انداخت و استماع کلامش انسان را در دنيا رو گردان مي‏نمود. و پيروي از او موجب رفتن به بهشت مي‏گرديد و چهره‏ي نوراني او نشان مي‏داد که او ذريه‏ي رسول خدا صلي الله عليه و آله است، مناقب و فضائل او قابل شمارش نبود و از او روايات فراواني نقل شده و جمع کثيري از بزرگان امت مثل «يحيي بن سعيد انصاري، ابن‏جريح، مالک بن انس، سفيان ثوري، ابن‏عيينه و ايوب سجستاني» و غير اينها از علوم او بهره‏ها بر گرفته‏اند». [ صفحه 353]