کنيه‏اش «ابوعثمان» لقبش «جاحظ» از مشاهير ادبا و فصحاء و بلغا بود. درباره‏ي امام صادق عليه‏السلام مي‏نويسد: «جعفر بن محمد، الذي ملاء الدنيا علمه و فقهه و يقال: طن أباحنيفة من تلامذته و کذلک سفيان الثوري، و حسبک بهما في هذا الباب» [1] . «جعفر بن محمد، آن کسي است که علم و فقهش دنيا را پر کرده است و گفته مي‏شود که «ابوحنيفه» و همچنين «سفيان ثوري» از شاگردان او بودند و تلمذ اين دو تن در اثبات عظمت علمي او کافي است».