شيخ کليني رحمه الله روايت کرده از جماعتي از اصحاب حضرت صادق عليه‏السلام که گفتند: «امام صادق عليه‏السلام به ما فرمود: «تمام خزينه‏هاي زمين و کليدهاي آنها نزد من است و اگر با يکي از دو پاي خود اشاره کنم و بخواهم که: «اي زمين بيرون کن آنچه در توست از طلا و جواهرات»، هر آينه بيرون مي‏کند.» آنگاه اشاره کرد به سوي يکي از دو پاي خود و آن را بر زمين کشيد. ناگاه زمين شکافته شد و حضرت دست داخل شکاف برد و از آن محل شمشي از طلا بيرون آورد که اندازه‏ي آن يک وجب بود و فرمود: «بياييد و از داخل اين شکاف زمين را نگاه کنيد.» پس چون نظر کرديم در داخل آن شکاف، شمشهاي فراواني از طلا ديديم که بعضي از آنها بر روي بعضي ديگر مي‏درخشيد. عده‏اي سؤال کردند: «فدايت شوم، يابن رسول الله! خداوند به شما اين همه عطا کرده در حالي که شيعيان شما محتاجند!» [ صفحه 96] فرمود: «همانا خداوند متعال جمع خواهد کرد براي ما و شيعه‏ي ما سعادت دنيا و آخرت را، و داخل خواهد کرد ايشان را در جنات نعيم، و داخل خواهد کرد دشمنان ما را در جحيم.» [1] . [ صفحه 97]

[1] منتهي الامال، ج 2، ص 270.