«مالک» پيشواي بزرگ فرقه‏ي مالکي مي‏گفت: «مدتي نزد جعفر بن محمد رفت و آمد مي‏کردم، او را همواره در يکي از سه حالت مي‏ديدم: يا نماز مي‏خواند، يا روزه بود و يا قرآن تلاوت مي‏کرد و هرگز او را نديدم که بدون وضو حديث نقل کند. [1] . در علم و عبادت و پرهيزکاري، برتر از جعفر بن محمد هيچ چشمي نديده و هيچ گوشي نشنيده و به قلب هيچ بشري خطور نکرده است. او بزرگترين عبادت کنندگان و پرهيزکاران بود و در زمره‏ي آناني بود که پيوسته از خداوند متعال در خوف و خشيت بودند.» [ صفحه 22]

[1] ابن‏حجر العسقلاني، تهذيب التهذيب، بيروت، دارالفکر، ج 1، ص 88.