«عبدالاعلي مولي آل سام» مي‏گويد: «در يکي از کوچه‏هاي مدينه و در روزي بسيار گرم، با جعفر بن محمد ملاقات کردم، گفتم: «جانم به قربان شما با آن منزلتي که نزد خدا و خويشاوندي که با پيامبر داريد در مثل چنين روزي دست به کوشش و فعاليت مي‏زنيد؟» حضرت فرمودند: «من براي طلب روزي خارج شدم تا از امثال تو بي‏نياز باشم.» [1] . نيز روايت شده که مردي خدمت امام صادق عليه‏السلام رسيد و عرض کرد: «من حرفه و صنعتي را بلد نيستم و با روش تجارت آشنايي ندارم، در حالي که محروم و محتاج مي‏باشم.» حضرت فرمودند: «کار کن اگر چه بار به سر خود برداري و حمل نمايي و از مردم بي‏نيازي بجوي». [2] . [ صفحه 18]

[1] وسائل الشيعه، ج 12، ص 10، ح 2 - بحارالانوار، ج 47، ص 55، ح 96. [2] وسائل الشيعه، ج 12، ص 22، ح 5.