حضرت امام صادق عليه‏السلام فرمود: هر کس به سه چيز توجه کند به مقصود دنيا و عقبي برسد: به خدا پناه برد و به او خوشبين باشد و راضي به قضاي خدا باشد. از ابوبصير در حديثي نقل مي‏کند که: به حضرت صادق عليه‏السلام عرض کردم: فلان مرد شراب مي‏خورد و کارهاي حرام انجام مي‏دهد. فرمود: هنگامي که به کوفه برگشتي، به ديدن تو مي‏آيد. به او بگو: جعفر بن محمد مي‏فرمايد: اين کارهايي که مي‏کني ترک کن، من ضامن مي‏شوم که خدا بهشت را به تو عنايت کند. هنگامي ‏که به کوفه برگشتم، او هم به همراه اشخاص ديگر به ديدن من آمد. او را نگهداشتم تا منزل خلوت شد و پيغام حضرت را به او رساندم. سپس ذکر مي‏کند که پذيرفت و دست از آن کارها کشيد؛ تا آن جا که مي‏گويد: آن گاه چند روزي بيشتر نگذشت که پيغام داد من بيمارم؛ پيش من بيا. من به منزل او رفت و آمد کرده و او را مداوا مي‏کردم تا هنگام مرگ او رسيد. موقع جان دادن کنار بستر او بودم؛ حمله‏ي غشي به او دست داد و هنگامي که به هوش آمد گفت: ابوبصير! مولاي تو به وعده‏ي خود وفا کرد؛ اين را گفت و از دنيا [ صفحه 149] رفت، و چون سال آينده به حج رفتم، خدمت حضرت صادق عليه‏السلام رسيدم و هنگامي که اجازه خواسته و وارد شدم، هنوز يک پايم در صحن خانه و پاي ديگرم در دالان بود و پيش از آن که سخني بگويم از داخل اطاق فرمود: اي ابوبصير! ما به وعده‏ي رفيقت وفا کرديم. [ صفحه 150]