حضرت امام صادق عليه‏السلام از رسول اکرم صلي الله عليه و آله روايت کرده است که فرمود: از ازدواج با احمق بپرهيزيد زيرا هم‏نشيني با احمق مايه اندوه و بلا و فرزندش نيز مهمل و بدبخت است. صبيح بن اشعث بزاز کوفي روايت مي‏کند که روزي پيش مفضل بودم. نامه‏اي از امام جعفر صادق عليه‏السلام براي او آمد. چون نامه را خواند، برخاست و به اتفاق هم به خدمت آن حضرت رفتيم، و بعد از اجازه به مجلس شريف ايشان داخل شديم. ديديم که آن حضرت بر کرسي نشسته و زني پيش او ايستاده است. پس حضرت فرمود: اي مفضل اين زن را به بيرون شهر ببر و ساعتي صبر کن تا ببيني کار او چه مي‏شود و زود به نزد من مراجعت کن. مفضل گويد: که من به فرموده آن حضرت عمل نموده و آن زن را به بيرون شهر بردم. چون به ميان بيابان رسيدم، ندايي شنيدم که حذر کن اي مفضل. پس من به کنار آمدم، ديدم که ابري سياه پيدا شد و سنگ بر آن زن مي‏باريد تا آن که هلاک شد. من از مشاهده اين ماجرا ترسيدم و با عجله فراوان به خدمت امام جعفر عليه‏السلام مراجعت نمودم. پس آن حضرت [ صفحه 112] از من زودتر فرمود: اي مفضل، آن زن، زن فضال بن عامر بود. من او را به فارس فرستاده بودم تا در آن جا به اصحاب ما درس فقه آموزش دهد. شوهرش هنگام رفتن به او گفت: مولاي من جعفر عليه‏السلام شاهد تو است، به من خيانت نکن. زن گفت: آري اگر به تو خيانت کنم در نفس خود، حقتعالي از آسمان بر من عذابي ببارد. پس در شبي از شبها به شوهرش خيانت کرد و حقتعالي عذابي که خودش گفته بود بر او نازل ساخت. اي مفضل چون زن پرده عصمت خود بدرد، حجاب خداي را دريده است و عقوبت و عذاب به عارفان زودتر مي‏رسد از جمعي که عارف و مطلع نباشند. [ صفحه 113]