حضرت امام صادق عليه‏السلام فرمود: با مردم بياميزيد، در اجتماعاتشان شرکت کنيد و آنان را در کارها ياري نمائيد، منزوي نشويد و از جامعه کناره نگيريد و همواره در معاشرتهاي اجتماعي دستور خداوند را به کار بنديد که فرموده است: با مردم به خوبي سخن بگوئيد و حسن برخورد داشته باشيد. مفضل بن عمر روايت مي‏کند که در مني در خدمت امام جعفرالصادق عليه‏السلام بودم که گذار آن حضرت بر پيرزني افتاد که با دو طفل خردسال مي‏گريستند و ماده گاوي مرده نزديک ايشان افتاده بود. آن حضرت پرسيد: که اي ضعيفه چرا گريه مي‏کني؟ گفت: چرا گريه نکنم که روزي من و اطفال من از اين گاو بود. اکنون در کار خود حيرانم. حضرت فرمود: مي‏خواهي که گاو تو زنده شود؟ پيرزن گفت: اي بنده خدا، اين مصيبت مرا بس نيست که مرا مسخره مي‏کني؟ فرمود: حاشا که من از روي تمسخر گفته باشم و لب مبارک بجنبانيد و پا بر آن گاو زد و فورا آن گاو برجست و بر پاي ايستاد. آن پيرزن از شدت خوشحالي گفت: برب کعبه اين شخص عيسي عليه‏السلام پيامبر است. حضرت خود را در ميان مردم انداخت و به راه خود رفت که مبادا کسي بر آن مطلع شود. [ صفحه 83]